CETA: Mogelijk toch verboden hormoonvlees op Europese markt

Uit een audit door voedseldeskundigen van de Europese Commissie blijkt dat het risico op de import van verboden hormoonvlees uit Canada aanzienlijk is. De bewering van de Nederlandse overheid en de Europese Commissie dat het vrijhandelsverdrag CETA en de daaruit voortvloeiende verhoogde import van vlees uit Canada niet zal leiden tot hormoonvlees is niet gebaseerd op feiten en sinds het voorlopig in werking treden van CETA niet gecontroleerd.

Voedselwaakhond foodwatch roept de politieke partijen op om niet akkoord te gaan met CETA nu blijkt dat een van de belangrijkste zorgen, de hogere Europese standaarden en eisen aan dierwelzijn, volksgezondheid en milieu, niet gegarandeerd zijn.

Exportvlees niet 100% vrij van hormonen

Voor het eerst sinds de inwerkingtreding van CETA hebben Europese ambtenaren Canadese rundveehouderijen geïnspecteerd die vee bestemd voor de Europese markt opfokken. Ze hebben onderzocht of ze aan onze EU-normen voldoen en met name aan het verbod op groeihormonen dat in Canada wijdverbreid is maar dat sinds 1988 op Europese bodem verboden is. De onderzoekers constateren dat het huidige traceerbaarheids- en controlesysteem voor rundvlees dat uit Canada naar de EU wordt geëxporteerd niet garandeert dat het vlees vrij is van hormonen.

De 27 pagina’s tellende audit is de eerste keer sinds de inwerkingtreding van CETA in 2017 dat de Europeanen Canadese rundveehouderijen die vlees produceren voor de Europese markt hebben geïnspecteerd. De audit dateert al van mei, maar werd recent pas door tegenstanders van het CETA verdrag opgemerkt op de website van de Europese Commissie.

Voor de audit onderzochten Europese voedseldeskundigen de ‘controlesystemen’ voor de export van vlees uit Canada – die moeten “verzekeren dat het vlees afkomstig is van dieren die geen groeihormonen kregen toegediend”. Traceerbaarheid is hierbij het speerpunt: waar komt het vlees vandaan? Kan verzekerd worden dat het niet om hormoonvlees gaat? De resultaten van de inspectie zijn vernietigend:

• De ‘papieren’ waarop de traceerbaarheid is gebaseerd, zoals vervoersdocumenten en certificaten, zijn in verschillende gevallen onvolledig of bevatten onjuiste informatie.
• Niet alleen bij het papierwerk, maar ook in de veebedrijven zelf werden tekortkomingen gedetecteerd. Zo bleken na een dubbelcheck door het audit-team meerdere bedrijven helemaal niet aan de Europese voorschriften te voldoen.
• Eerdere aangekondigde beloften en ‘correctiemaatregelen’ (op basis van een audit van de EU in 2014) van de Canadese voedselautoriteit om de traceerbaarheid in de rundvleessector te verbeteren, zijn nog niet uitgevoerd.
• Tenslotte is er ook nog eens sprake van mogelijke belangenverstrengeling van particuliere dierenartsen, die de controles op de veehouderijen uitvoeren. De dierenartsen worden immers tewerkgesteld en betaald door de bedrijven zelf, wat onafhankelijke controle in de weg kan staan.

Het huidige controlesysteem kan met andere woorden niet garanderen dat het vlees, dat vanuit Canada naar de EU wordt geëxporteerd, vrij is van hormonen.

Nicole van Gemert, van foodwatch Nederland: “Deze audit zet wat ons betreft de ratificatie van CETA op losse schroeven. Immers, de ernstige zorgen om hormoonvlees waren doorslaggevend voor bepaalde partijen in de Tweede Kamer. Zij kregen harde toezeggingen van minister Kaag en eurocommissaris Hogan zich geen zorgen te maken. Hoe kan de regering zoiets beloven als pas nu de eerste controle is geweest en de conclusies daarvan vernietigend zijn? Dan neem je de zorgen echt niet serieus en het geeft ons het gevoel dat CETA er koste wat kost moet komen.”

Twijfel in Europa over CETA

Wat foodwatch betreft komt er een einde aan de schimmige voorwaarden en afspraken met Canada die voortvloeien uit het handelsverdrag. De tegenstanders van CETA, die zich hebben verenigd in een unieke coalitie van boeren, vakbonden, natuur- en milieuorganisaties (Handel Anders), wijzen al jaren op de gevaren van dit schadelijke en ondemocratische vrijhandelsverdrag. De strijd begint langzaam haar vruchten af te werpen nu ook andere Europese landen hun twijfels uit beginnen te spreken. Foodwatch hoopt dat de boven tafel gekomen audit politici kan overtuigen dat ze niet serieus worden genomen en dat het verdrag er koste wat kost moet komen van de Europese Commissie.

Het is voor Nederland echter nog niet te laat: de Eerste Kamer moet nog instemmen met het verdrag, foodwatch roept bezorgde consumenten op een protestmail te sturen naar de senatoren en dit verdrag te stoppen. Ook wil de voedselwaakhond dat er werk gemaakt wordt van strenge controles op hormoonvlees. Dit betekent een goede traceerbaarheid en onafhankelijke dierenartsen.

De complete audit van de Europese Commissie vind je hier.