Een aanzienlijk deel van de door Europa geïmporteerde honing wordt verdacht frauduleus te zijn. Maar dit blijft vaak onopgemerkt. Foodwatch eist betere opsporingsmethoden en transparantie voor de consument.
De Europese Commissie vermoedt dat met een aanzienlijk deel van de in Europa ingevoerde honing gefraudeerd is. Dit blijft echter vaak onopgemerkt, zo blijkt uit het project "From the Hives". Van de 320 partijen honing die het laboratorium van het Gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek (GCO) in opdracht van de Europese Commissie heeft getest, is 46% geen echte honing. Deze samples bevatten meestal (naast honing) suikerstropen op basis van rijst, tarwe of suikerbieten. Dit is volgens de honingrichtlijn van de EU verboden. Toch komen deze producten bij de consument terecht.
Transparantie voor de consument = nodig!
Controles en sancties zijn voor de verantwoordelijkheid van de lidstaten. Foodwatch eist betere opsporingsmethoden en transparantie voor de consument. Autoriteiten moeten zwaardere middelen inzetten. Ook moet er meer prioriteit komen bij het informeren van consumenten over (honing)fraude.
De illegale potten honing worden in supermarkten verkocht. En burgers krijgen geen informatie over de betrokken producten. Dit gebrek aan transparantie over frauduleus voedsel moet stoppen: Fraude is een misdaad.
Nieuwe testmethode levert schokkende resultaten op
Nationale controlediensten, maar ook particuliere laboratoria, zijn er niet eerder in geslaagd deze fraude op te sporen. Hun middelen zijn ontoereikend en ze maken (nog) geen gebruik van de nieuwe, door het GCO ontwikkelde methode, waarmee veel meer vervalsingen op geïmporteerde namaakhoning kunnen worden opgespoord. Dit percentage van 46% is aanzienlijk hoger dan wat bij de vorige gecoördineerde actie in 2015-2017 naar boven kwam. Toen voldeed 14% van de geanalyseerde monsters niet aan de referentiecriteria. Het probleem is dat deze nieuwe methode nog niet wordt erkend en gebruikt door de officiële laboratoria in de lidstaten. Of door de particuliere laboratoria die de tests voor de industrie uitvoeren. Het is duidelijk dat dit de volgende stap is die gezet moet worden.
Aanpak voedselfraude niet in orde
Hoewel het verslag van de Europese Commissie niet pretendeert een grondig beeld te geven van de honingmarkt in de EU, geeft het wel een goed inzicht in de omvang van de honingvervalsing bij de invoer van honing uit derde landen. De monsters zijn voornamelijk genomen in havens waar de frauduleuze producten aankwamen voordat verder door Europa zijn gedistribueerd, zoals Antwerpen, Hamburg, Barcelona, Le Havre en de Pools-Oekraïense grens. Van de 95 gecontroleerde importeurs had twee derde ten minste eenmaal een partij honing ingevoerd die vermoedelijk met suikerstroop was vermengd.
Europa voert jaarlijks 175.000 ton honing in, waarmee het na de Verenigde Staten de grootste importeur van honing ter wereld is en 40% van de Europese consumptie dekt. De Europese Unie is dus sterk afhankelijk van deze invoer uit derde landen. In Europa ingevoerde honing kost gemiddeld 2,17 euro per kilo, terwijl suikerstroop op basis van rijst tussen 0,40 en 0,60 euro per kilo kost. Frauderen door honing met suikerstroop te mengen levert veel op. Het risico om betrapt te worden is klein.
Als 46% van de ingevoerde honing mogelijk frauduleus is, betekent dit dat er in Europa jaarlijks meer dan 80 000 ton valse honing wordt verkocht en geconsumeerd. We hebben het hier alleen over invoer uit landen buiten Europa. Intra-Europese fraude, die het percentage nog verder kan laten stijgen, is hierbij niet inbegrepen. Dit alles is volledig ondoorzichtig voor consumenten.